ภายใต้หลังคาบ้านเก่าที่ทั้งทรุดโทรมและอันตราย เด็กหญิงฐิติพร หรือ น้องบัว ต้องใช้ชีวิตอยู่กับย่าเชย สองคนเพียงลำพัง หลังจากพ่อแม่ต่างแยกทางและไปสร้างครอบครัวใหม่ บ้านหลังนี้แทบไม่อาจเรียกว่า “บ้าน” ได้อย่างเต็มปาก ด้วยฝาบ้านผุพัง มีรูโหว่ให้ลมและฝนลอดเข้ามา ประตูบ้านไม่มีแม้แต่กลอนล็อก ต้องพึ่งเพียงการปิด “งับ” ไว้เท่านั้น หากคืนไหนฝนตกหนัก หรือลมพัดแรง ตัวบ้านจะสั่นสะเทือน น้ำฝนไหลซึมเข้ามาจนพื้นเปียกชื้น
แม้จะชรามากแล้ว แต่ย่าเชยยังต้องดิ้นรนทำงานรับจ้างทั่วไป ทั้งในไร่ข้าวโพดและงานอื่นๆ เพื่อหาเงินเลี้ยงหลานสาวด้วยค่าแรงเพียงวันละร้อยกว่าบาท แม้จะเหน็ดเหนื่อยเพียงใด แต่ความปลอดภัยและความเป็นอยู่ของน้องบัวคือสิ่งสำคัญที่สุดในใจของย่า
ยังโชคดีที่แสงแห่งความหวังส่องมาถึงชีวิตของย่าเชยและน้องบัว เมื่อ มูลนิธิเสริมกล้า และ มูลนิธิศุภนิมิตฯ ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือผ่าน โครงการสนับสนุนสร้างบ้านและซ่อมแซมบ้านให้ครอบครัวเด็กเปราะบาง บ้านหลังเก่าที่แทบจะพังลงในทุกๆ วัน ถูกแทนที่ด้วยบ้านหลังใหม่ที่แข็งแรง สวยงาม และมั่นคง
ย่าเชย เล่าด้วยรอยยิ้มเปี่ยมสุขว่า “ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะได้อยู่ในบ้านที่ดีแบบนี้ บ้านเก่ามันแทบจะพังอยู่แล้ว ตอนกลางคืนก็กลัวตลอด กลัวคนเข้ามา กลัวฝนตกจนบ้านพัง พอได้บ้านใหม่แบบนี้ เหมือนฝันเลยค่ะ ขอบคุณทุกคนที่ช่วยทำบ้านให้”
บ้านหลังใหม่ของย่าเชยและหลานมีประตูที่ล็อกแน่นหนา ฝาบ้านไม่มีรูโหว่ให้ลมและฝนลอดผ่าน หลังคาไม่รั่วอีกต่อไป ความรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยที่ทั้งสองไม่เคยสัมผัส กลับมาพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงชีวิตครั้งใหญ่
น้องบัว เล่าความรู้สึกของเธอด้วยน้ำเสียงสดใสว่า “เมื่อก่อนหนูกลัวมากค่ะ เวลาฝนตกหรือมีลมแรง หนูต้องเอาผ้าห่มคลุมหัวเพราะกลัวบ้านจะพัง เวลากลางคืนมืดๆ ก็ไม่รู้ว่าใครจะเข้ามาเพราะประตูบ้านล็อคไม่ได้ แต่ตอนนี้หนูไม่ต้องกลัวอีกแล้ว บ้านใหม่ทำให้หนูมีความสุขมากค่ะ”
โครงการสนับสนุนสร้างบ้านและซ่อมแซมบ้านของมูลนิธิเสริมกล้า ไม่เพียงมอบที่พักอาศัยที่ปลอดภัย แต่ยังส่งเสริมสุขภาวะของครอบครัวเด็กเปราะบาง โดยการมีส่วนร่วมจากชุมชน และหน่วยงานต่างๆ ตั้งแต่กระบวนการคัดเลือกครอบครัว ไปจนถึงการซ่อมแซมและสร้างบ้านให้เสร็จสมบูรณ์ วันนี้ย่าเชยและหลานสาวไม่ต้องนอนผวาเหมือนก่อนอีกต่อไป ความช่วยเหลือครั้งนี้ไม่ได้เปลี่ยนแค่สภาพบ้าน แต่เปลี่ยนชีวิตของพวกเขาให้ดีขึ้นในทุกมิติ
“บ้านใหม่เหมือนเป็นโอกาสใหม่ในชีวิต ขอบคุณทุกคนที่ช่วยเหลือ ถ้าไม่ได้พวกเขา เราคงไม่มีวันนี้” ย่าเชย กล่าวทิ้งท้ายด้วยน้ำเสียงแห่งความซาบซึ้งใจ
บ้านหลังนี้ไม่ใช่เพียงบ้าน แต่เป็นจุดเริ่มต้นของความฝัน และอนาคตที่สดใสของย่ากับหลาน ที่ครั้งหนึ่งเคยเผชิญแต่ความหวาดกลัวและความลำบากในบ้านเก่าที่แทบไม่อาจเรียกว่า “บ้าน” ได้เลย
